Bir şeye sahip olduğunda başlıyorsun kaybetmeye! Sahip olana kadar, senin olana kadar tüm arzular. Sahip olana kadar, kurulan tüm hayaller ve beklentiler... İnsan, sahip olmak için adak adıyor; sahip olmak için; olabilmek için... Tüm bedeller sahip olabilmek için ödeniyor; sahip olana kadar.... Tüm mücadele, tüm kavgalar sahip olana kadar; tüm kıskançlıklar. Tüm hevesler, tüm uykusuzluklar...... Continue Reading →

6-7 yaşlarında bir çocuk. Çalan kapının ziline koşar. Kapının kolu demirden çevirmeli, sert. Zorlansa da açar. Babasıdır kapıdaki. O dağ gibi, o yüzünde gülücükler açmasına sebep olan, o kahraman... Koltuğunun altında kocaman bir paket. Kabanının üstünde eriyen karlardan kalan yaldızlar ve serinlikle antreye dolan kış kokusu. Çocuğun kalbi küt küt... Baba ise yorulmuş belli ama... Continue Reading →