Bir şeye sahip olduğunda başlıyorsun kaybetmeye!
Sahip olana kadar, senin olana kadar tüm arzular. Sahip olana kadar, kurulan tüm hayaller ve beklentiler…
İnsan, sahip olmak için adak adıyor; sahip olmak için; olabilmek için…
Tüm bedeller sahip olabilmek için ödeniyor; sahip olana kadar….
Tüm mücadele, tüm kavgalar sahip olana kadar; tüm kıskançlıklar. Tüm hevesler, tüm uykusuzluklar…

Sahip olmadıkça kaybetmek yok. Çünkü senin değil! Senin olmayanı nasıl kıskanırsın?
Sahip olduğunda başlıyorsun kaybetmeye! Kaybetmek daha zor sahip olamamaktan. Sahip olmadığın için anlayamıyorsun…
O yüzden kolay söylemesi; söylenmesi sahip olamadığına… Ahkam kesmek kolay…
Ona sahip olabilmek için çıktığın yolda köle oluyorsun!
O yüzden sahip olmak değil, sahip olabilme ihtimali en güzeli. Seni hayat bağlayan, güç. veren, hayaller kurduran ve mücadele gücü veren hep bu ihtimal.
Ta ki, sahip olana kadar!
Yorum bırakın